Zofia Moraczewska z domu Gostkowska urodziła się 4 lipca 1873 r. w Czerniowcach, w ówczesnym Księstwie Bukowiny- kraju koronnym Cesarstwa Austrii (obecnie Ukraina). Dzieciństwo i młodość spędziła we Lwowie. Z wykształcenia nauczycielka języka niemieckiego. Od 1896 r. żona Jędrzeja Moraczewskiego -inżyniera i działacza politycznego (późniejszego pierwszego premiera II Rzeczypospolitej), z którym miała czworo dzieci.
Od młodych lat, poprzez całe swoje życie zaangażowana w działalność społeczną, polityczną i publicystyczną. Propagatorka kultury, oświaty, spółdzielczości. Głosiła hasła o charakterze niepodległościowym, socjalistycznym, a przede wszystkim propagujące idee równouprawnienia kobiet. Organizatorka, założycielka, liderka i przywódczyni wielu ruchów kobiecych: „Związek Kobiet”, „ Praca”, „Liga Kobiet Galicji i Śląska”, „Liga Kobiet Pogotowia Wojennego”, „ Zjednoczona Liga Kobiet”, „Liga Kobiet Polskich”, „Demokratyczny Komitet Wyborczy Kobiet Polskich”, „Związek Obywatelskiej Pracy Kobiet”, „Samopomoc Społeczna Kobiet”.
Entuzjastka i bliska znajoma Józefa Piłsudskiego. Od 1912 wraz z mężem wspierała tworzenie „Związku Strzeleckiego” na terenie Galicji, a po wybuchu I wojny światowej była zaangażowana w pracę w Komitecie Pomocy Legionistom Polskim.
W styczniu 1919 r. jako jedna z pięciu kobiet zasiadła w pierwszym polskim Sejmie po odzyskaniu niepodległości. Była również pierwszą kobietą przemawiającą z mównicy sejmowej. Na sercu oprócz spraw kobiet leżało jej dobro dzieci. Wnioskowała m.in. o zapewnienie dzieciom prawa do życia i wychowania fizycznego oraz moralnego aż do pełnoletności.
W 1920 rodzina Moraczewskich sprowadziła się do Sulejówka, który był wtedy niewielką wsią i związała się z tym miejscem do końca swoich dni.
Pani Zofia znacząco wpłynęła na rozwój Sulejówka. To właśnie dzięki niej, poprzez pośredniczenie w zakupie działki, w Sulejówku po sąsiedzku osiedliła się rodzina Piłsudskich. Stopniowo napływali kolejni mieszkańcy,a Sulejówek stał się modną, rekreacyjną miejscowością podwarszawską, w której zamieszkiwały elity II Rzeczypospolitej.
Zofia Moraczewska wraz z mężem byli współzałożycielami Stowarzyszenia Przyjaciół Sulejówka działającego w okresie międzywojennym. Celem jego działalności był szeroko pojęty rozwój miejscowości. Zrealizowano wiele inicjatyw w obszarze oświaty i kultury oraz mających wpływ na poprawę warunków życia mieszkańców. Zostały utworzone m.in. świetlica, biblioteka oraz wybudowana szkoła, której nadano imię Marszałka. Przeprowadzono meliorację i elektryfikację miejscowości. Powstało sołectwo Sulejówek, nadano nazwy ulicom i zadbano o porządek na terenie miejscowości. Wspierano finansowo Ochotniczą Straż Ogniową i inne działające tam organizacje oraz komitety. Na początku II Wojny Światowej z inicjatywy Moraczewskich powstał komitet pomagający ofiarom wojny i Spółdzielnia Spożywców „Praca”.
Za swoje dokonania Moraczewska została odznaczona: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1927r.), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1930 r.) oraz Krzyżem Niepodległości (1931r.)
Społeczność Sulejówka uhonorowała jej osobę nadając pośmiertny tytuł Zasłużony dla Miasta Sulejówek (1987r.)
Postać Zofii Moraczewskiej to nie tylko wzór patriotki i społeczniczki, która swoje ideały konsekwentnie realizowała pomimo wielu trudności. To także przykład kobiety odważnej i silnej, która w swoim życiu potrafiła łączyć wiele ról i której nie złamały ciężkie doświadczenia osobiste.